I need a towel for my face and a beer for my belly

Als een halfslachtige brok aangereden wild hink ik van kerstfeestje over kerstdrink naar kerstzuipmoment. Dinsdag was het van dattum met de medewerkers van het veelgelezen Leuvense studentenblad Veto. Receptie op de redactie (cava), etentje onder een glazen dak (pikante pasta), drankjes in een fakbar om de hoek (Duvel).

Omdat we allemaal anglofielen zijn, hoorde daar vanzelfsprekend een Secret Santa zijn. De vriendelijke website bedeelde mij met het meisje Sophie. Omdat ik zo origineel ben als een middeleeuwse monnik die vijftig jaar lang andermans boeken overschrijft, heb ik haar een cd'tje gebrand. Omdat ik niet voor krent wilde worden versleten, heb ik 't een en 't ander profi aangepakt. Zo heb ik het hoesje in glorieuze vierkleurendruk afgeprint. Datzelfde hoesje heb ik laten ontwerpen door een externe partij: the exquisite miss Sita.

Het cd'tje heet van je vrienden kun je roven. Het is lichtelijk kerstgetint en u kunt het alhier volledig beluisteren.

1. Neil Young – Intro.
2. John Zorn – Have yourself a merry little Christmas. Normaliter hinkstapspringt deze New Yorkse Jood van het afschuwelijke naar het ontoegankelijke en terug. Op A dreamers Christmas - yup, een kerstplaat - wordt er voor de verandering eens niet moeilijk gedaan. Dit kan ik zelfs in Wijchmaal draaien op kerstavond zonder vuile blikken te oogsten bij mijn moeder of Kinneke Jezus.
3. Kamagurka & de Vlaamse Primitieven – Constant degoutant. (Klik!)
4. Pet Shop Boys – Where the streets have no name (I can’t take my eyes off you). Een halve U2-cover. Mensen die met U2 kunnen lachen staan altijd goed in mijn boek. Dat wil vooral zeggend at U2 zelf niet goed staat in mijn boek. (Klik!)
5. Prima Donkey – Jesus built my hot rod. Dadaïstische folkers nemen een metal classic onder handen.
6. Elvis Costello – I’ll wear it proudly (solo demo). Sinds hij vorige maand in de Elisabethzaal bewees dat hij geen backing band nodig heeft, luister ik enkel nog naar Elvis solo.
7. Gisli – How about that? Een maffe IJslander uit de school van Beck. (Klik!)
8. Mitsoobishy Jacson – Who sent you.
9. Solex vs Christina Martinez + Jon Spencer – Dog hit. (Klik!)
10. Expats Cover Sessions – Woo ha!! got you all in check. Antwerpse alternatievelingen rocken zich te pletter op een boterham met Busta Rhymes. (Klik!)
11. The Black Keys – Never give you up. Geen nood, ik ga niet mee in het dogmatisch heilig verklaren der Zwarte Toetsen. Dit is echter een leuke cover van een toppie Motowndeuntje. (Klik!)
12. Jerry Butler – Never give you up. Voor de aardigheid: dat toppie Motowndeuntje. Luister en vergelijk. Huiver en huil. (Klik!)
13. Gene Pitney – Something’s gotten hold of my heart. Een heel goed lied dat zelfs niet bezwijkt onder een laagje meligheid. (Klik!)
14. Screaming Lord Sutch – Monster in black tights. De Marilyn Manson van de jaren zestig. (Klik!)
15. Dolly Mixture – He’s so frisky. Vrolijke meisjes zingen een vrolijk liedje.
16. Long Tall Ernie & the Shakers – Motor man. Jaren zeventig-Hollanders die grossierden in arty farty uitspattingen onder de vlag Moan. Daarnaast maakten ze als Long Tall Ernie & the Shakers platte rock met een dikke laag ironie op. Vervolgens werd de parodie een groter succes dan het pretentieuze.
17. Ratt – Round and round. Zo aanstekelijk als ebola. U heeft het misschien eerder gehoord in The Wrestler van Darren Aronofsky. (Klik!)
18. Lou Barlow – Round and round. De cultheld van Dinosaur Jr, Sebadoh, the Folk Implosion en duizend andere projecten kleedt het vorige lied uit tot iets klein, warm en donzig. (Klik!)

Bij wijze van commentaar liet het meisje Sophie weten: "Ik heb een aantal leuke ontdekkingen gedaan. Merci." Dat is positief maar vaag. Ik onthoud vooral het positieve. Mijn grote mixtape madness-verhaal gaat heden winterslaapwandelen maar ik zie u bij leven en welzijn terug in 2012.

Een dag zonder Elvis is een dag niet geleefd

My main man, my number one homie Big Nasty J. knalde gisterdag 27 kaarjes omver met zijn loodzware Uzi. De bijhorende party hebben we vrijdag al gevierd. Op die gelegenheid schonk ik onze nationale G.O.A.T de autobiografie van Margriet Hermans en een mixtape.

Over de autobiografie liet hij weten: "Vandaag twintig pagina's in Margriet Hermans gelezen (toen moest ik door). Ik heb al 6 keer luidop gelachen." Benieuwd of de mixtape even lovende commentaren zal krijgen. In afwachting kan u hem alhier volledig beluisteren.

1. 1-Speed Bike – El gallito intro. (Klik!)
2. Mudhoney & Sir Mix-A-Lot – Freak momma. Ik moet toegeven dat ik ook niet wist dat Sir Mix-A-Lot meer dan één liedje had. (Klik!)
3. Cypress Hill ft Tim Armstrong – What’s your number. Een masterclass Grieten Versieren met hulp en bijstand van Guns of Brixton van the Clash. (Klik!)
4. G. Love & Special Sauce – Cold beverage. Vandaag is het er het weer niet voor maar in andere omstandigheden zou ik een ijskoude limonade zeker niet afslaan. Of een bionade. (Klik!)
5. Nas ft Olu Dara – Bridging the gap. Nas en zijn papa doen van rap én van blues. (Klik!)
6. Dream Warriors – My definition of a boombastic jazz style. Enig gerijm over een zeer leuke sample van Soul bossa nova van Quincy Jones also known as "dat liedje van Austin Powers". (Klik!)
7. Digable Planets – Rebirth of slick (cool like dat).  (Klik!)
8. Tom Waits – Pasties and a g-string. Tom mompelt zo ritmisch dat het niet misstaat in deze selectie hippe hop. (Klik!)
9. Starflam ft Arno – L’Amour suze. Ook onze nationale Tom Waits is niet vies van een scheutje rap.(Klik!)
10. Spoonie Gee – Spoonin’ rap. (Klik!)
11. DJ Format ft Abdominal – The hit song. In de tijd dat MTV nog muziek uitzond heb ik dit eens leren kennen tijdens een avondje babysitten. (Klik!)
12. Princess Superstar – Bad babysitter. Dit heb ik ook leren kennen in de tijd dat MTV nog muziek uitzond maar niet tijdens een avondje babysitten. (Klik!)
13. Missy Elliot ft Nelly Furtado – Get ur freak on (remix). (Klik!)
14. Ultramagnetic MC’s – Give the drummer some. Geweldige track inclusief de regels "Change my pitch up / Smack my bitch up" waar the Prodigy later zijn voordeel mee heeft gedaan. (Klik!)
15. Buyse – Ik doet voe de Sabam. Doen we het niet allemaal voor de Sabam? Op die Basta-klootzkajes na misschien. (Klik!)
16. Odd Future – Fin. De beste outro aller tijden. Tyler, The Creator somt lijzig op wat hem zoal inspireert. (Klik!)
17. Stupid Bright Confetti – Zeg eens meisje. De beste bonustrack aller tijden! Met dank aan Duchka, The Creator. (Klik!)

Staar naar de staart van de octopus

Dinsdag 13 september jongstleden ontving ik een mail van Lynn. Daarin kondigde ze haar nakende 23e verjaardag aan en vroeg ze mij en de andere ontvangers in haar plaats een testament op te stellen.

"Ik vraag aan jou een quote, een vertelsel, een verzinsel, een (gezamenlijke) herinnering of een compliment. Doch, indien woorden je tekort schieten, mag je even goed beroep doen op de creativiteit van een ander: rijmpjes, levenswijsheden, religies, lyrics of een enkel woord. Feiten uit de geschiedenis, politiek, economie of gewoon de algemene wereldproblematiek waarvan je vindt dat die feiten nog eens op een rijtje moeten gezet worden."

Leuk idee, dacht ik dus ik stuurde Lynn een collage door. Toen haar verjaardag gevierd werd, smeet ik er nog een cd'tje achteraan. Ik ruil kreeg ik een Duvel. Ik heb al slechtere deals gesloten.

Het cd'tje doopte ik een funky probleem. Volledig beluisteren kan hier. Voor het artwork gebruikte ik een gevonden tekening. De avond in kwestie kwam Wim Dehaen uit de kast als de anonieme kunstenaar. Nooit een saai moment!

1. dEUS – Intro. Een scheutje Franse les.
2. Liesa Van der Aa – Lost souvenir. Meisje met viool I.
3. Teenage Jesus & the Jerks – Red alert. Welkom in de hel. (Klik!)
4. King Britt – Devil’s music (scene 1).
5. Homero y su Combo – Oye negra. Columbiaanse jazz: zo zout heb je het nog nooit gegeten.
6. The Pogues – London girl. Midden februari trein in naar Londen om eens goed naar de meitekes te loeren en een musical mee te pikken. (Klik!)
7. Alabama 3 – Hello I’m Johnny Cash. Aangenaam, ik ben Geert Simonis. (Klik!)
8. As Mercenaries – Policia. Misschien had ik beter twee minuten gescandeerd "Een echt vent wordt geen agent!" en een opname daarvan gebruikt.
9. Mauro Pawlowski – I wanna be loved by you. Je hoeft het maar te vragen, Mauro.
10. The Chalets – No style. De titelsong van de film van mijn leven. (Klik!)
11. Star Club West – Charly.
12. Duane Eddy – Blowin’ in the wind.
13. Wicona Airbag – Penny for your thoughts. Goedkoop ja maar 't is ook crisis voor uw bewustzijn.
14. Carpenters – Ticket to ride. Als ik ooit gitaar leer, is het om dit te coveren. (Klik!)
15. Jimmy Dean – Big bad John. Ik heb Rammstein eens gemaild of ze dit wilden coveren. Nooit antwoord gehad. Bende klootzakken. (Klik!)
16. Trash Kit – New face. Als mijn plan geslaagd is beginnen nu de meer dansbare liederen. (Klik!)
17. The Minutemen – If Reagan played disco. Of beeld u in dat Bart De Wever van P-Funk doet. (Klik!)
18. The Honeycombs – Have I the right. Een van de eerste popgroepjes met een vrouwelijke drummer. (Klik!)
19. The Detroit Spinners – Ghetto child. In de liner notes van de dubbel-cd-reissue van My aim is true vertelt Elvis Costello dat hij het refrein van Alison hierop gebaseerd heeft. Ik hoor het echt niet. (Klik!)
20. Barbara – Dis quand reviendras-tu. Ik heb eens gelezen dat dit het lievelingslied van Rufus Wainwright is. Ik geef hem niet meteen ongelijk. (Klik!)
21. Anni Rossi – Wheelpusher. Meisje met viool II. (Klik!)
22. Susan Boyd – Gee baby, ain’t  good to you. Na de lagere school heb ik Ben V. nooit meer gezien maar dat we op een regenachtige woensdagnamiddag in Lommel naar The mask gingen kijken pakt niemand ons nog af. (Klik!)
23. Michael Jackson – (Untitled track). Een soundbyte, is dat de correcte term?
24. Bill Elliot & the Elastic Oz Band – God save us. Een benefietsingle waarop John Lennon zowat alles doet behalve zingen en koffie zetten. (Klik!)

Never feed the hand that bites

Verleden jaar heb ik met de genaamde Wim Dehaen een collectief opgericht: Collectief Tactique Triste. Een gans funky speelplaats waar onze beider creatieve uitspattingen elkaar kunnen kruisbestuiven dat het geen naam heeft. Dat was de theorie. In de praktijk hebben we vooral veel met onze beider pikken gespeeld. Maar dan elk met de zijne eh.

Wim was jarig en ik fixte hem een cd'tje en ik doopte dat cd'tje camping kapitalisme en ik vond dat een best geslaagde titel.

Volledig beluisteren kan hierzo.

1. Gorefest – Intro. Normaliter doen de heren Gorefest van death metal maar daar valt in dit stukje intro weinig van te merken. (Klik!)
2. The Snowmen – Ski storm, pt. 1. Skirock stond in de coulissen klaar om surfrock op te volgen maar het is nooit wat geworden. (Klik!)
3. Serge gainsbourg – Fugue. (Klik!)
4. Marvelas Something – Fuge. Deze twee liederen staan erop omdat Wim al enige tijd druk bezig is met een fuga te pennen. Een mens kan een ander mens maar inspiratie aanbieden, niet waar?
5. Finster Ho – ►. Knutselelektronica uit de scene rond Rudy Trouvé.
6. Mike Patton – A car radio (fm). Een fucked up stukje soundtrack dat u zeker eens moet beluisteren indien u ADHD hebt. (Klik!)
7. DAAU – Of r*d*h*d (2+2=5). Een toppie Radioheadcover. (Klik!)
8. Patti Page – How much is that doggie in the window? Bent u een beetje depri? Zit u in een dalletje? Gaat het allemaal niet meer? U heeft naar How much is that doggie in the window?  geluisterd? Bent u nog steeds niet opgekikkerd? U krijgt uw geld terug! (Klik!)
9. The Veterans – I’m jogging. Een maffe streep Belpop met in de rangen de vader van John Roan van Arsenal. (Klik!)
10. William S. Burroughs – The Lord’s prayer. Ik ga even naar het hiernamaals voor een kort gebed. (Klik!)
11. Ow – While you were out. Sfeervol gitaargetokkel uit de scene rond Rudy Trouvé.
12. The Parallels – Track 3. Een noisecollectiefje met Mauro Pawlowski in de rangen. Alsof er andere noisecollectiefjes zijn.
13. John Coltrane – Serenity. Laat u niet op een dwaalspoor zetten door de titel, dit is geenszins een sereen jazzke.
14. Sunzoo Manley – A junky’s Christmas. Ozark Henry met een andere hoed op.
15. John Parish – Accident. Ik zou zelfs meer zeggen: wreed accident.
16. Boenox – 2002. Ook al weer bijna tien jaar geleden. Iemand recent nog iets van Boenox gehoord?
17. Jim Morrison – Freedom exists. Tien jaar geleden zou ik dit nog poëzie genoemd hebben. Nu is het gewoon gewauwel. (Klik!)
18. Tom Waits – Redrum. Straawrethca teh teod Stiaw Mot.(Kilk!)
19. Barkmarket – Visible cow. Denk vooral niet dat een onzichtbare koe cooler zou zijn. Die beestjes staan maar wat te suffen in de wei of in het slachthuis. (Klik!)
20. Venom – Black metal. Opgepast: dit is geen black metal. (Klik!)
21. Musth – Thunder. Laat die winterse onweders maar komen, wij zijn er klaar voor.
22. Club Moral – Ballade van de ram.
23. Monguito – Death travellers at the end of the tape. Nog twee van die noisecollectiefjes met Mauro Pawlowski in de rangen. Ik vrees dat u ondertussen kan vaststellen dat ik in de experimentele muziek nog meer vasthangen aan clichés dan in de popmuziek. Mijn excuses daarvoor.

Volgende week: meer liederen!

You abuse me & I amuse you

Mokkel kreeg van mij voor haar recentste verjaardag een blauwe tijger en een begeleidend cd'tje. Het cd'tje haperde van meet af aan in menige cd-speler maar de tijger staat nog steeds dapper op onze schoorsteen. Het schijfje heet onze traanklieren bereiken een vergevorderde staat van paraatheid maar daar moet u verder niets achter zoeken.

Volledig beluisteren kan hier.

1. Frank Vander linden – Patti blues. Franks eerste teken van sololeven. Toen was een ep nog genoeg daarvoor. (Klik!)
2. De Anale Fase – Kapotlied. Wat kapot kan, moet kapot, zo simpel is het.
3. Jan De Wilde – Anneke Weemaes. Zonder zijn cool te verliezen, bezigt Jan moeilijke woorden als "Thalidomide". "Respect," zeg ik dan. (Klik!)
4. The Travelling Wilburys – Handle with care. Een zeer obvious lied en eigenlijk een zeer melige keuze maar Mokkel bezit natuurlijk niet dezelfde muzikale achtergrond als u en ik. (Klik!)
5. The Sore Losers – Your smile. Nog zo'n melige keuze maar dan wel met enkele killerrifs eronder. (Klik!)
6. Lionell Horrowitz & his Combo – Le fred. Rudy Trouvé goes silly.
7. Spencer the Rover – Summary. Spencer vat zijn laatste plaat handig samen in een beeldige compositie.
8. Warpaint – Billie Holiday. Misschien wel de ontdekking van 2011. (Klik!)
9. The Velvet Underground – Pale blue eyes. Ik heb bruine ogen maar ik begrijp dit lied. (Klik!)
10. John Cale – Hallelujah. Mokkel en ik durven aan de ontbijttafel al eens discutteren over wiens versie van Hallelujah de beste is. Ik verlies altijd maar ik ben de morele winnaar. (Klik!)
11. Mano Solo – Tango. Ja, een tango eh. Wat had u nu verwacht? Een mambo, een rumba, een chachacha?
12. De Nieuwe Snaar – Calypso be. Jan en co rekenen af met junglemuziek in het algemeen en met jazz in het bijzonder. 
13. Cibelle – Underneath the mango tree. Ik vermoed dat het daar aangenaam in het zand liggen is. (Klik!)
14. Of Montreal – Wraith pinned to the mast and other games. "Let's pretend we don't exist." Beste zinnetje ooit? (Klik!)
15. The Elgins – Heaven must have sent you. Een scheutje Motown kan nooit kwaad. (Klik!)
16. Ellie Greenwich – Baby. Iets obscuurs waarover ik in Humo gelezen had. Anderzijds: als iets in Humo staat, is het dan nog obscuur? Een troostende gedachte: als de verkoopscijfers zo blijven dalen, is Humo binnenkort terug een undergroundblad. (Klik!)
17. Nat King Cole – Mona Lisa. Vrijdag gaat Mokkel naar Parijs maar ze gaat niet de Mona Lisa kijken. Je moet het maar durven. (Klik!)
18. Sebadoh – Soul mate. De les is dat meligheid mag zolang het lofi gebeurt. (Klik!)
19. Raymond van het Groenewoud – Keinijg. Of aanstekelijk.
20. De Mens – Patti blues. Eindigen met een reprise is altijd cool. (Klik!)

De kittelaar is voor ons toch altijd een beetje een verre buur

Vorige week zwaaiden we Sophie uit naar Frankrijk. Ook deze week denken we op muzikale wijze aan een Erasmusstudent. Het gaat om Jens, een sympathieke jongen uit Geel die vorig jaar als eindredacteur de sterkhouder van Veto was.

Ik heb het schijfje the corrective rape mixtape gedoopt. Corrective rape is wat je doet om een lesbiënne te genezen. Een hobby die ik zelf niet durf te beoefenen maar die mij mateloos fascineert. Het hoesje is ontworden door Simon Englebert met Robin Hood als thema. Jens is namelijk op Erasmus in Nottingham. Soms moet je de inspiratie niet ver gaan zoeken.

Volledig luisteren kan hier.

1. Neil Young – Tonight’s the night. Misschien wel het meest trieste lied van de Canadese treurwilg. Een betraand elegie voor roadie Bruce Berrie die de drugs te graag had. (Klik!)
2. The Paragons – On the beach. Half augustus was ik aan de zee voor een beeldende kunstententoonstelling. Ik heb toen een interview afgenomen van een beeldend kunstenaar. Ondertussen is die tentoonstelling al lang gedaan maar dat interview is nog altijd niet verschenen. (Klik!)
3. Johnny Nash – Stir it up. Het eerste Bob Marleylied dat ik leerde kennen in een net iets toegankelijker jasje. (Klik!)
4. Bad Brains – The meek. Vier negers die even gemakkelijk luie reggae neerzetten als messcherpe hardcore punk. (Klik!)
5. The Selecter – James Bond. De grote constante van mijn jeugd: dagen dat er een James Bondfilm op tv kwam, waren goede dagen. (Klik!)
6. The Aggrovators & King Tubby – Take five. De bekende deun van the Dave Brubeck Quartet krijgt een heerlijke dubbehandeling. (Klik!)
7. Ghostpoet – Yeah pause. Na een handvol van die vrolijke zomerliedjes zou ik ook pauze nodig hebben.
8. Neneh Cherry - I’ve got you under my skin. Het college Hoe Koppel Ik The Great American Songbook Aan De Problematiek Rond AIDS En HIV wordt op woensdag van twee tot vier gegeven door professor Cherry.  (Klik!)
9. Purbomb – Track 2.
10. Barkmarket – Into the fear.  Dave Sardy kent u als producer van goed volk als Soulwax, Evil Superstars, Marilyn Manson en Oasis. In de tijd wilde hij ook al eens zelf een liedje componeren. (Klik!)
11. Robert Wyatt – Blues in Bob minor. Meneer Wyatt herinterpreteert Subterranean homesick blues van die andere Robert. Dat mag want die andere Robert is zo seniel dat hij optreedt met Mark Knopfler. (Klik!)
12. Lonnie Donegan - Does your chewing gum lose its flavour (on the bedpost overnight?). Good clean fun uit de tijd van toen! (Klik!)
13. Chuck Jackson – Are you lonely for me baby.
14. Eli "Paperboy” Reed – Explosion. Waren alle terroristische aanslagen maar zo vrolijk. (Klik!)
15. Paul Anka – Jump. Als Paul Anka "spring" zegt, vraag jij hoe hoog, gesnopen? (Klik!)
16. Gorillaz – Seattle yodel. Een geinig intermezzo. (Klik!)
17. Dwarves – Nobody likes me. Iedereen heeft daar een goede reden voor. (Klik!)
18. Sonic Youth – Providence. Ik schrok toch ook een beetje van het nieuws van Thurston Moore en Kim Gordon gaan scheiden. Wie denken ze wel dat ze zijn, mijn ouders? (Klik!)
19. Joey Ramone – What a wonderfull world. Afscheid volgens een Ramone. (Klik!)
20. Triggerfinger – Ik mis je zo. Afscheid volgens Will Tura. (Klik!)
21. Neil Young – Tonight’s the night, pt.2. Afscheid volgens Neil Young. (Klik!)

Tot volgende week! (Afscheid volgens Geert Simonis.)

Op Google heb je een probleem

Ik ben een fan van woorden en daar schaam ik mij niet voor. Wel ben ik tot het besef gekomen dat woorden alleen de wereld niet zullen redden. Woorden alleen schieten qua sex appeal al eens te kort. Daarom verwerk ik sinds een klein jaar steeds meer visuele elementen in mijn literair aangemodder.

Waarom staan er anders afbeeldingen in kranten? Ook in "mijn" krant stonden er vorig jaar afbeeldingen. Foto's, tekeningen, grafieken: ge noemt het en we hebben het gepubliceerd. De verantwoordelijke daarvoor was Sophie. Toen het jaar erop zat, liet zij België achter zich en trok op Erasmus naar Frankrijk omdat het leven daar beter is. Bij wijze van afscheidscadeau heb ik haar een mixtape gebrand: vitrioolconcerto. Crappy woordspelingen zijn mijn lust en mijn leven.

De cover art is van James Ensor. Volledig beluisteren kan hier.

1. Nick Cave & the Bad Seeds - Do you love me? Le beau Serge Simonart over dit lied: Nick Cave is de enige man ter wereld die "Do you love me?" als een dreigement kan laten klinken. Ik parafraseer maar dat wil niet zeggen dat ik lieg. (Klik!)
2. Two Russian Cowboys - One string song. Een leuke workshop in minimalisme. Zelf weiger ik hardnekkig er lessen uit te trekken.
3. Wire - Brazil. Ik heb afgelopen week wel twee keer in De Standaard gelezen dat Brazilië een gans hip land is  geworden in arty farty milieus. (Klik!)
4. The Jam - All around the world. Die arty farty milieus vind je inderdaad overal ter wereld. (Klik!)
5. Patti Smith - Spell. Patti doet schone dingen met een flarde beat poetry van Allen Ginsberg. Patti zakt eind deze maand af naar Hasselt maar mij ga je daar niet vinden. De film Howl over Allen zakt deze maand af naar Cinema Zed. Tref ik u in het rode pluche? (Klik!)
6. Billy Bob Thornton  - Pieces of a man, pt. 2. Geen idee uit hoeveel stukken een man in totaal bestaat.
7. Neil Young  - Out  on the weekend. Het eerste lied van Harvest, een plaat die ik ondertussen al bijna tien jaar in mijn hart meedraag. In een pretentieuze bui heb ik ooit geponeerd dat Harvest bestaat uit vrolijke melodiën gespeeld op een droef klinkend instrumentarium. Op die manier past hij zich aan aan de mood van de luisteraar. Op een mooie zomerdag is Harvest een optimistisch schijfje. Op andere moment is het de ideale soundtrack om een potje te huilen op de vloer. (Klik!)
8. Johnny Cash & Joni Mitchell - Girl from the north country. Johnny heeft Bob Dylan niet eens nodig om indrukwekkende duetten te zingen van dit lied. (Klik!)
9. John Parish featuring Goldfrap - Pretty baby. Uit de soundtrack van Rosie van Patrice Toye. (Klik!)
10. The Cheers - Black denim trousers. Ik ben een dandy in hart, nieren en andere organen. Nee wacht, dat was iemand anders. (Klik!)
11. John Leyton - Johnny remember me. Voor de duidelijkheid: de man vraagt niet aan zichzelf dat hij zich niet vergeet. (Klik!)
12. We've Got A Fuzzbox And We're Gonna Use It - Console me. De leuke groepsnaam doch weinig praktische groepsnaam werd later ingekort tot Fuzzbox. (Klik!)
13. The Screamers - Peer pressure. Over peer pressure kan ik een aardig woordje meespreken, ik kom namelijk uit Peer. (Klik!)
14. The Sore Losers - Silver seas. Een beleefde mokerslag, zo zijn die Limburgers wel. Ik mag dat zeggen, ik ben er zelf één. (Klik! Voor mijn eigen crappy filmpje van dit lied: klik!)
15. Syl Johnson - Take me to the river. Een net iets vettigere versie van een lied dat u hopelijk al kent. (Klik!)
16. De Nieuwe Snaar - René Magrite. Heden heb ik geen enkel idee waarom ik destijds zo verdraagzaam was jegens De Nieuwe Snaar.
17. Captain Beefheart & his Magic Band - Dali's car. To do list: een gedicht schrijven getitel Beefhearts auto. Of beter nog: Beefhearts voiture. (Klik!)
18. Steve Martin - King Tut. Een geschiedenislesje over Toetanchamon. (Klik!)
19. Nick Cave & the Bad Seeds - Do you love me? (part 2). Het einde is het begin is het einde is het begin. (Klik!)

Sophie over vitrioolconcerto: "Hoewel ik er telkens een beetje melancholisch van wordt, heeft het een plaatsje veroverd in mijn 'kritisch kleine' collectie. Vooral Syl Johnson viel in de smaak. Na wat YouTube bleek dat ik de man al wat kende van o.a. Take me to the river. Sloot aan bij BB King, die hier in huis regelmatig regenachtige namiddagen als deze opluistert. Daarnaast ook wel het duet van John Parish en Goldfrap. En Nick Cave blijft een ontdekking na O' Children. Ik ben op muziek vlak dat cliché die de nummers wel kent, maar nooit bij naam of uitvoerder. Oh ja, mijn 'kleine zus' vond vooral King Tut 'leuk'."

Kreeg ik maar van iedereen zo'n onderbouwde evaluatie. Nabesprekingen zijn belangrijk.

Zien we malkander volgende week hier terug?

Kerkhofleverancier

Als apostel ben ik een hobbyist, een zondagsvisser van mensen. Toen ik begin vorig jaar mensen sprokkelde om de Veto vol te schrijven, diende Lucas zich aan. Tijdens het cafémoment na de infosessie vroeg hij om straffe verhalen uit de studentenjournalistiek. Dus ik vertelde hoe ik Elvis Peeters had ondervraagd in het station van Leuven, elk woord een seconde dichter bij het vertrek van zijn laatste trein.

Vandaag is die kleine Lucas van toen een grote redacteur internationaal bij diezelfde gazet. Dat is gepast, hij is immers een Nederlander, een Noorderbuur. Toen hij jarig was kreeg hij van mij een mixtape: Dit is het resultaat, dit is het elektrisch veld. Tussen praten in mijn slaap en nachtlawaai door had ik een tracklist bijeen gemompeld. Zonder duidelijke reden heb ik gekozen voor een zo goed als volledig Nederlandstalig schijfje.

Het artwork heb ik geleend bij Eva Mouton maar dat mocht van haar dus dat is niet illegaal. Volledig beluisteren kan hier.

1. The Sedan Vault - Cockney krasherz. The poor man's Mars Volta - maar zeg dat zeker niet hardop - met aan de vocalen Arno Hintjens in het Oostends.
2. Arno - Oh God (we worden ollemoale zot). Al iets minder Oostends maar nog steeds geen zuiver Nederlands. Uit de soundtrack van Moeder, waarom leven wij?
3. Gorki - De sluiswacht. Een vertaling van Jacques Brel. (Klik!)
4. Arbeid Adelt! - Roodborstje. Een kinderliedje voor jongens met een Peter Pancomplex.
5. Senne Guns - De nagelstudio. In de vroege 21e eeuw liet mijn moeder haar nagels doen in Houthalen-Helchteren. Achteraf gingen we in de McDonalds eten en las ik de Lou Reed-biografie van Victor Bockris.
6. The Gantwerp Rappers - Poopeloo. Nederlandstalige rap uit de jaren tachtig. (Klik!)
7. Sint Andries MC's - Represent 2000 Antwaarpe. Nederlandstalige rap uit de jaren negentig. Aan u om te vergelijken. (Klik!)
8. Stijn - Wiezeddegij. Dit zou ik precies geen rap noemen maar het leunt er wel bij aan. (Klik!)
9. Skeft - Roodkapje. Een verwoestende breakcoretrack over een sprookje.
10. Herman Van Veen - Spinvis op de radio. De aangekondigde terugkeer van Spinvis maakt mij springerig als een jong hondje op de Olympische Spelen.
11. Drs. P - Jubelzang. Als Lucas jarig is, valt er altijd wat te vieren. (Klik!)
12. Louis Neefs - Martine. Ik las in de gazet dat zoon Günther een nieuwe plaat uit heeft. Hij zou beter het graf van zijn vader eens kuisen. (Klik!)
13. Jan De Wilde - Ik kan het, ma. Volgens mijn Window media player heet dit lied Ik kan het, pa. Gekke Windows media player.
14. De Nieuwe Snaar - De postbode. Inclusief subtiele knipoog naar Een vrolijk lentelied van de eerder vermelde Jan De Wilde.
15. Raymond Van Het Groenewoud - Onze nieuwe single. Weinig subtiele reclame maar enorm aanstekelijke reclame.
16. Marvelas Something - Strandfeest. Prettig gestoorde Gentenaren bouwen een strandfeestje met als thema Het Bos. Ik ga als struik en gij?
17. Monza - De stad kan zo koud zijn (live). Opgenomen in mijn aanwezigheid.
18. De Mens - Bijna (live). Opgenomen in mijn afwezigheid. Bleek probleemloos te lukken.

I'm just looking for language I can use

Heden een specialleke in mixtape madness op maandag: een cd'tje voor een vreemdeling. Ter verduidelijking geef ik het toetsenbord door aan San F. Yezerskiy:

"Niet zo gek lang geleden kwam de bassist van Six Hands op de proppen met een schitterend concept: een secret Santa voor mixtapes. De namen van al zijn vrienden gingen in een hoed en toen ze er weer uitkwamen, wees het toeval mij het meisje Coby toe."

Omdat ik ooit iets walgelijk laf heb geschreven over de mama van het toeval moest ik een jongen bedienen met een muzikaal infuus. De man heet Christophe, draagt al eens teenslippers en werkt in een bank. Het cd'tje heet Tien geboden en negen voetnoten, draagt enkel Converse All Stars en is een eeuwige student. Ik heb het schijfje met een begeleidend schrijven in de brievenbus van Christophe gedropt. Nooit meer iets van gehoord. Altijd moeten ze mij hebben.

Volledig luisteren kan hier.

1. Art Blakey & the Jazz Messengers – Warm-up & dialogue between Lee & Rudy. Zouden sport en muziek dan toch verwant zijn? Dat je achteraf pijn lijdt als je niet deftig opwarmt? Anderzijds: dialogeren tijdens de sport? Mij zou het niet lukken en het zou mij verbazen als Plato het wel deed. (Klik!)
2. Two Russian Cowboys – Anarchy for choir. De meest etherische Sex Pistols-cover aller tijden. 
3. Faith No More – Arabian disco. U woont in het Middenoosten? U heeft zonet een dictator verjaagd? U bouwt vanavond een overwinningsfeestje? U heeft enkel nog een hymne nodig? Gevonden! (Klik!)
4. Iggy Pop – Louie Louie. Gods eigen vuilnisman plakt nieuwe woordjes op de ultieme rock & roll standard. Hoort thuis in de bruine zak, wordt elke dinsdagochtend opgehaald door de knechtjes van Louie Louie Tobback. (Klik!)
5. Trash Kit – Chinese boy. Vrijdagmiddag kreeg ik een lift van een man die vertelde dat zijn neef op kot zit met een Chinese jongen die de douche wel eens met het toilet verwart. (Klik!)
6. Morphine – The jury. Wie met de hond slaapt, krijgt zijn vlooien: Morphine heb ik door San F. Yezerskiy leren kennen. Het slapen in kwestie vond plaats in 's mans rode wagen.
7. C.W. Stoneking – Brave son of America. De brave zoon is natuurlijk Douglas MacArthur. Hij vond het een goed idee de bom op China te smijten tijdens de Koraoorlog. Dat de man toen al zeventig was en wellicht dementeerde, hoort u mij niet zeggen. (Klik!)
8. Matching Mole – O Caroline. Een symfonische folkdeun die ik soms wel en soms niet kan verdragen. Vandaag neig ik naar niet. (Klik!)
9. The Paranoiacs – Be my baby. Toen waren garagerock en het Eurosongfestival nog gescheiden werelden met een diepe gracht vol bloeddorstige haaien ertussen.
10. Dick Black – Daisy sweet. Drie snorren die grossieren in geilneverij.
11. Larsson – Grooving on L.
12. Volt – Niki Lauda’s girl. De jonge Daan Stuyven: twee gezichten één formule als Lauda en Niki.
13. Thom Yorke – Skip divided. Eigenlijk viel  dat soloplaatjes van Thommetje  Lodderoog best te pruimen. (Klik!)
14. Meuris – Alles half.
15. Gang Starr – The militia. Iemand zin om een knokploeg op te richten? (Klik!)
16. Eric B. & Rakim – I know you got soul. Bon, dit gaat efkes duren. Even zien. The J.B.'s was James Brown zijn begeleidingsband in vroege jaren zeventig. Op vrije woensdagnamiddagen enzo werkten the J.B.'s wel eens voor eigen rekening. Het nummer I know you got soul is daar een voorbeeld van, het werd op single uitgebracht toegeschreven aan Bobby Byrd, de hoofdvogel van de groep. Vijftien jaar later sampelde hiphopduo Eric B. & Rakim de track, plakte er een nieuwe tekst op maar behield doodleuk de titel. Waar blijft mijn rubriek in De laatste show, Wouter? (Klik!)
17. Buffalo Tom – Going underground. Ge moet al van heel slechte huize komen om een cover van the Jam te verkloten. (Klik!)
18. Michael Cox – Angela Jones. Angela Jones speelt in Pulp fiction het Franse grietje waar Bruce Willis mee neukt na het boksen maar dit liedje heeft daar niets mee te maken. (Klik!)
19. Carole King – Will you still love me tomorrow? Misschien wel de zwaarwichtigste existentiële kwestie aller tijden. (Klik!)

Zelf heb ik dit prachtig schijfje gekregen van Pink, de gitarist van Alufa en wijlen C'est ainsi que ça marche zaliger.

Voorlopig op één

Kan iemand mij zeggen hoeveel ik juist gezopen had toen ik beviel van het onzalige idee GW weer eens een mixtape te fixen? Ik heb het kreng Meer inzake mij gedoopt. Volledig luisteren kan met enige chance hiero.

1. Ghostpoet - One twos.
2. Pasmans - Pasmans groove. Dat ik quite fond ben of de soundtrack van Dwaallicht van Braakland/ZheBilding weet u misschien al. Onlang kwam ook Jan De Smet uit de kast en draaide er een track uit in Closing time op Radio 1. In gezelschap ik zit goed.
3. Ronnie Allen - Juvenile delinquent. Vraag mij GW te omschrijven en ik antwoord u in alfabetische volgorde: "aap, apenkop, belhamel, deugniet, doerak, kataas, kwajongen, kwapoets, ondeugd, rakker, schavuit, schobbejak, schoffie, schooier, snotjongen, straatjonger, straatvlegel en wittekop." Voor de eerlijkheid moet ik erbij zeggen dat GW al enige tijd meerderjarig is. (Klik!)
4. The Rockets - Rock & roll drummer (part 1). The Rockets als in Peter en zijn Rockets, als in Peter Koelewijn, als in Kom van dat dak af. Begin jaren zeventig was de soep op en ditchte Peter zijn Rockets. Als dank voor bewezen diensten schreef en produceerde hij nog deze deun voor hen. GW is uiteraard een rock & roll drummer in het diepst van zijn gedachten. (Klik!)
5. Heinz - Just like Eddie. Het is 1960, rock & roll-pionier Eddie Cochran tourt op een wolk van succes door het Verenigd Koninkrijk tot zijn taxi een lantaarnpaal knuffelt. Het is 1963, Heinz scoort een gemaan hitje met dit eerbetoon. Het is 2000, Heinz overlijdt op het randje van de armoede aan amyotrofe laterale sclerose. Het is 2011, Geert Simonis kijkt de toppie film Telstar van Nick Moran, dat zou u eigenlijk ook eens moeten doen. (Klik!)
6. Neil Diamond - Solitary man. (Klik!)
7. Trockener Kecks - Niemand danst alleen. Behalve eventueel die solitary man van daarnet.
8. Drs. P. - (Gelach). Zelden gingen het absurde en het aanstekelijke zo harmonieus een pintje drinken. Geeft ons nog iets, Jos. (Klik!)
9. Fred Waring's Pennsylvanians - Let's have another cup of coffee. Fred staat bekend als "the man who taught America how to sing" en is de uitvinder van de mixer gelijk wij die vandaag kennen. Hier maakt hij ouderwets reclame voor koffie. (Klik!)
10. Claude Nougaro - A bout de souffle. Heeft geen greintje te maken met de film van Jean-Luc Godard. Wel een leuke vocale versie van Blue rondo à la Turk van the Dave Brubeck Quartet. (Klik!)
11. Branford Marsalis Quartet & Cindy Williams - Harlem blues. (Klik!)
12. Naked City - Fuck the facts. Feiten zijn ook maar subjectief, weet ge? (Klik!)
13. The Birthday Party - Blast off! Om onduidelijk redenen neem ik komende zondag deel aan Dwars door Mechelen. Laat ons hopen dat dit nummer als startschot geadopteerd wordt. (Klik!)
14. The Hickey Underworld - Indianen. (Klik!)
15. The Jim Carroll Band - People who died. Je bent dichter maar je wordt rockster. Je jeugd wordt verfilmd als The basketball diaries met Leonardo DiCaprio. Die film maakt een grote indruk op de veertienjarige Geert Simonis. Je gaat dood. (Klik!)
16. The Punkles - Komm, gib mir deine Hand. Ah ja, dan komen er nu drie covers van John Lennon. Dit is meegeschreven door Paul McCartney. Daar staat tegenover dag Give peace a chance niet meegeschreven is door Macca maar hij er wel een credit voor gekregen heeft. Zo ging dat in de jaren zestig. Ik heb soms heimwee naar de jaren zestig.
17. Manic Street Preachers - Working class hero. Dit stond op een mixtape die ik heb gekregen afgelopen secretaressedag. De bijhorende fles jenever is minder lang meegegaan. (Klik!)
18. Hot Chocolate Band - Give peace a chance. Toen ze het laatste woord uit hun groepsnaam schrapten, begon de glorietijd van Hot Chocolate. (Klik!)
19. The Bear That Wasn't - Headphones. (Klik!)
20. Star Club West - Bodylotion. Voor een zacht huidje moet ge soms een hard prijsje betalen.
21. Hans Peter Janssen & Anne Van Opstal - Totale duitsernis. Een gans overbodige Nederlandstalige versie van Total eclipse of the heart van Bonnie Tyler uit de musical Dans der vampieren. Fun fact over het origineel: componist Jim Steinman liet het eerst horen aan Meatloaf maar die moest het niet hebben omdat het te bombastisch was. (Klik!)

Zul je mij morgen nog graag zien, GW?