maandag 30 juli 2012

We klimmen maar we bereiken de top niet

VORIGE WEEK WAS JOHANNA JARIG EN ZE HAD CAKE GEBAKKEN VOOR IEDEREEN EN DE RABARBERCAKE WAS DE BESTE EN IK MAG EIGENLIJK ZOVEEL SUIKER NIET!

Ik ruilde een cd'tje voor al die suiker. Leek me een goede deal. Ik doopt het cd'tje visions of johanna. Leek me een goede titel. Visions of Johanna van Bob Dylan staat er niet op. Leek me te lang te duren. Ik besefte pas achteraf dat Sad eyed lady of the lowlands het hele lange nummer vanop Blonde on blonde is en niet Visions of Johanna. Volgende keer beter.

Het artwork is van de edele hand van Gijs Witdouck die Gent vrijdag zal verruilen voor Istanbul. Zwaai eens als je der bent, Gijs. Visions of johanna volledig beluisteren kan op 8tracks.


  1. The Herbaliser – Intro.
  2. Mavis StaplesThis little light of mine. Heeft u recent nog goede gospel gehoord? (Klik!)
  3. Nick Cave Here comes the sun. Zoals de zon in Wijchmaal opkomt na een nacht van weinig slaap zo komt ze nergens anders op. (Klik!)
  4. Soulsavers – Spiritual. Ik zou gelovige kunnen zijn maar ik mag niet bidden van mijn lief. (Klik!)
  5. Tom WaitsSoldier’s things. Het meest poëtische rommelmarktbezoek dat u ooit te horen zal krijgen. (Klik!)
  6. Steven WrightSuper sounds (dialogue).
  7. Talking HeadsRoad to nowhere. Tot Talking Heads een eenmalige reünie houden speciaal voor mij alleen en een handvol zorgvuldig geselecteerde vrienden (Allez, David, toe?) kan ik ermee leven dat School Is Cool dit nummer in leven houdt. (Klik!)
  8. Squirrel Nut Zippers – Good enough for granddad. Dingen die goed genoeg zijn voor mijn grootvader: kruiswoordraadsels en cryptogrammen, patience spelen met analoge kaarten, fietsen en donkere Leffe. (Klik!)
  9. Gene Pitney(The man who shot) Liberty Valance. Spoiler: het was Jimmy Stewart. (Klik!)
  10. Wax TailorRinging score. Hallo, met wie spreek ik? (Klik!)
  11. Low & the Dirty Three – Down by the river. Een prachtige Neil Young-cover, verstilder dan een nachtelijke Limburgse weide. The Dirty Three staan achttien november in de Vooruit. Ik teken alvast present. Geintje, jongens, ik kan helemaal niet tekenen. (Klik!)
  12. Ween – Buenes tardes amigo. Allemaal ironisch natuurlijk. (Klik!)
  13. Serge GainsbourgJoanna. Herontdekking van de maand: Serge G., grootmeetser in elegantie. Trivial Pursuit spelen zal nooit nog hetzelfde zijn. (Klik!)
  14. The Ramblers – Ik heb maling aan geld. Ik ook maling aan schulden.
  15. Sun Ra – Back in your own backyard. Als u het vriendelijk vraagt, mag u deze jazzalien misschien Herman Poole Blount noemen. Zijn muziek heeft de reputatie weird te zijn maar hier houdt hij het lekker toegankelijk.
  16. Everything But The Girl – The only living boy in New York. Alleen maar de schoonste Simon & Garfunkelcover die u vandaag gaat tegenkomen. (Klik!)
  17. Trio C Tot De Derde - Rumi. Klezmer die de wereld heeft gezien.

maandag 23 juli 2012

Mijn vloot werpt het anker uit ter hoogte van de afrit Houthalen


Het meisje Anneleen vroeg om een mixtape. Ze was net verkozen tot vicepreses van de een of andere kring. Het leek mij aangewezen te gehoorzamen. Chance dat ik al eens gaarne een cd'tje in mekaar draai.

handpalmherrie leek mij wel een leuke titel. Gans beluisteren kan op 8tracks.


  1. In The Nursery – Opening. Zet u, de film ga subiet beginnen.
  2. CassetteboyDi + Dodi do die. Een staaltje plunderphonics waar ik elke keer een beetje meer van doodga.
  3. Marvin GayeBaby don’t you do it. Eindelijk een echt liedje. (Klik!)
  4. The Coasters – Poison ivy. Dit gaat over een giftig meisje. (Klik!)
  5. The Premiers – Farmer John. Het meest aanstekelijke huwelijksaanzoek ooit. (Klik!)
  6. The Zutons – Zutons fever. 't Is besmettelijk maar niet dodelijk. (Klik!)
  7. The Kills – Hand. The Kills zijn vandaag niet thuis maar u kan een berichtje inspreken na de pieptoon. (Klik!)
  8. CordycepsKey agitator index. Boze elektronica uit Hechtel!
  9. Elmore James – Dust my broom. Schrijf in mijn necrologie dat ik de meisjes de blues leerde kennen, wil je? (Klik!)
  10. BeckNobody’s fault but my own. Beck ruilt zijn gekte in voor strijkers en daar komen mooie dingen van. (Klik!)
  11. Randy NewmanIn Germany before the war. Ik ben naar Randy beginnen luisteren om heerlijk pesterige nummers als Rednecks en Short people maar achteraf zijn het de kleine, kwetsbare liederen die het langst blijven hangen. (Klik!)
  12. The Sands – April & June. Een vaderlands klassiekertje van een band waar we achteraf niets meer van hebben gehoord. Nu ja, brein Guy Van Nueten heeft nog wel eens rondgehangen met Tommetje Barman. (Klik!)
  13. RoosbeefIets te veel wij(n). Roos is geen prinsesje meer met iets te bonte haren maar verder doet alles het nog. (Klik!)
  14. Met belgerinkel naar de winkel. Zijn koninklijke Gijsheid zet een Elvis Presley-imitatie neer waarvan ge achteraf denkt: "Goed dat the King al een tijdje dood is."
  15. Pixies I’m amazed. Zelfs Astrid Bryan zou dit amazing vinden. (Klik!)
  16. Eddie & the Hot Rods – Teenage depression. Kop op, hier is rock & roll. (Klik!)
  17. The Donnas – Midnite snack. Ik kan u rabarbertaart aanraden. (Klik!)
  18. The White StripesLittle acorns. Ik heb het land van Jack White verlaten na Get behind me satan en daar konden the Raconteurs noch the Dead Weather iets aan veranderen. Nadat ik Blunderbuss had gehoord, heb ik direct terug een visum aangevraagd. Toch zal je mij niet vinden in de Lotto Arena in september. (Klik!)
  19. Steven WrightRock flock of five (dialogue). (Klik!)
  20. The Beach BoysGood vibrations session highlights. De ruwe opnames waaruit later het meesterwerkje Good vibrations geboetseerd werd. Toch meer dan "interessant om eens te horen". (Klik!)

maandag 16 juli 2012

Blitzkrieg bebop

“Between the two of us, we had three master’s degrees, thousands of records, and no future.”
Het is maar één citaat uit Love is a mix tape – A memoir van Rob Sheffield dat ik recentelijk aan TGV-tempo heb leeggetankt. Gegidst door een stapel mixtapes verhaalt Rob zijn leven tot dan toe maar vooral hoe hij de liefde van zijn leven vond in Charlottesville, Virginia en verloor aan longembolie.

Ik had met gemak uit elke pagina van het boek drie citeerbare zinnen kunnen opvissen. Niet alleen omdat boeken (en films) over slackers wiens leven verknoopt is met popmuziek mij altijd raken. Stel u Love is a mix tape gerust voor als een autobiografisch High Fidelity.

De mixtape waar ik het heden over wil hebben, heet what shall we do with all this useless beauty en was een verjaardagspresentje voor de almachtige San F. Yezerskiy. De titel heb ik gegapt uit het nummer All this useless beauty van Elvis Costello en dat geeft meteen het thema weg: toffe Costelloliederen waarvan ik hoopte dat San ze nog niet (al te goed) kende.

Bij de songselelectie heb ik hulp en bijstand gekregen van de Jan Demol, de held van de natie. Het artwork is getekend door Simon Englebert. Omdat 8tracks niet toestaat dat er te veel nummers van dezelfde artiest in een mix zitten, kan u deze mixtape niet aldaar beluisteren.



  1. Ross McManus – I’m a secret lemonade drinker. Papa Costello maakt op aanstekelijke wijze reclame voor limonade. Word on the street is dat zoon Costello in het achtergrondkoortje zit maar ik haal hem er niet uit. (Klik!)
  2. Elvis Costello – Mystery dance. Alleen al om de geweldige regels "Well I was down under the covers in the middle of the night / Tryin' to discover my left foot from my right". Het overkomt ons allemaal wel eens, toch? (Klik!)
  3. Elvis Costello & the Attractions – Miracle man (live). Hoor hoe de pas samengestelde Attractions brutaal hun stempel drukken op Costello's repertoire. Afkomstig vanop het legendarische Live Stiffs Live. (Klik!)
  4. Toto – Watching the detectives. Costello had Toto - zij van Hold the line en Africa - uitgemaakt voor zielloze studiomuzikanten. Als wraak nam Toto deze cover op. Zo'n ruzies, dat maken ze niet meer in de muziek tegenwoordig. (Klik!)
  5. The Attractions – Mad about the wrong boy. Het album Armed forces uit 1979 was Costello's grootste succes in de Verenigde Staten. Groot genoeg opdat een platenfirmakostuum the Attractions de kans gaf een Costelloloos album te maken. Het resultaat klinkt geweldig maar toont aan dat Costello toch net dat tikje hoger staat als het op componeren aankomt. Ach, het kan de besten overkomen. Of luistert u vaak naar de platen die Crazy Horse zonder Neil Young heeft gemaakt?
  6. Mudhoney – Pump it up. Dan komen er nu een paar Costellocovers. Gewoon omdat ik het kan. (Klik!)
  7. Cold War Kids – Indoor fireworks (live). De opnamekwaliteit hiervan is niet zo denderend.
  8. Elastic No-no Band – Radio sweetheart. (Klik!)
  9. Elvis Costello – You’re gonna make me lonesome when you go. Van Costellocovers naar Costello die covert en dan nog meteen mijn favo Dylanlied. Chapeau, El!
  10. The Coward Brothers – The people’s limousine. Een schattige doch verder verwaarlosbare samenwerking tussen Costello en T-Bone Burnett ware het niet dat uit die samenwerking King of America, misschien wel mijn favoriete Costelloplaat, is voortgekomen.
  11. Elvis Costello – Femme fatale (live). Ook voor Lou Reed coveren draait Costello zijn hand niet om. (Klik!)
  12. Elvis Costello & the Sugarcanes – Everyday I write the book (live). Een heerlijke countyrgetinte versie opgenomen op het Cactusfestival in 2010 maar dat doet er verder niet toe. (Klik!)
  13. Madness & Elvis Costello – Tomorrow’s just another day. Madness grossiert uiteraard in übervrolijke popmuziek maar op de b-kantjes van de singles mag het allemaal wat donkerder wezen. (Klik!)
  14. Elvis Costello & Rob Wasserman – Put your big toe in the milk of human kindness. Dit nummer is getipt door Jan Demol. Waar ik vandaan kom, sla je een persoonlijke tip van Jan Demol niet in de wind. (Klik!)
  15. No Doubt – Almost blue (live). Het mag dan No Doubt zijn, dit is een hele mooie versie. (Klik!)
  16. Elvis Costello & het Metropole Orkest – Almost blue (live). Gelukkig is Costello zijn versie nog net ietsje mooier.
  17. Elvis Costello & Steve Nieve – Alison / Living a little, laughing a little / Tracks of my tears / Tears of a clown / No more tearstained make-up / Clowntime is over (live). Een medley om u tegen te zeggen.
En over Toto gesproken: afgelopen weekend was ik in Rotterdam en ook daar hebben de jongens van Toto hun voetsporen achtergelaten. 
Wanneer kijken we The boat that rocked nog eens, San?