De kittelaar is voor ons toch altijd een beetje een verre buur

Vorige week zwaaiden we Sophie uit naar Frankrijk. Ook deze week denken we op muzikale wijze aan een Erasmusstudent. Het gaat om Jens, een sympathieke jongen uit Geel die vorig jaar als eindredacteur de sterkhouder van Veto was.

Ik heb het schijfje the corrective rape mixtape gedoopt. Corrective rape is wat je doet om een lesbiënne te genezen. Een hobby die ik zelf niet durf te beoefenen maar die mij mateloos fascineert. Het hoesje is ontworden door Simon Englebert met Robin Hood als thema. Jens is namelijk op Erasmus in Nottingham. Soms moet je de inspiratie niet ver gaan zoeken.

Volledig luisteren kan hier.

1. Neil Young – Tonight’s the night. Misschien wel het meest trieste lied van de Canadese treurwilg. Een betraand elegie voor roadie Bruce Berrie die de drugs te graag had. (Klik!)
2. The Paragons – On the beach. Half augustus was ik aan de zee voor een beeldende kunstententoonstelling. Ik heb toen een interview afgenomen van een beeldend kunstenaar. Ondertussen is die tentoonstelling al lang gedaan maar dat interview is nog altijd niet verschenen. (Klik!)
3. Johnny Nash – Stir it up. Het eerste Bob Marleylied dat ik leerde kennen in een net iets toegankelijker jasje. (Klik!)
4. Bad Brains – The meek. Vier negers die even gemakkelijk luie reggae neerzetten als messcherpe hardcore punk. (Klik!)
5. The Selecter – James Bond. De grote constante van mijn jeugd: dagen dat er een James Bondfilm op tv kwam, waren goede dagen. (Klik!)
6. The Aggrovators & King Tubby – Take five. De bekende deun van the Dave Brubeck Quartet krijgt een heerlijke dubbehandeling. (Klik!)
7. Ghostpoet – Yeah pause. Na een handvol van die vrolijke zomerliedjes zou ik ook pauze nodig hebben.
8. Neneh Cherry - I’ve got you under my skin. Het college Hoe Koppel Ik The Great American Songbook Aan De Problematiek Rond AIDS En HIV wordt op woensdag van twee tot vier gegeven door professor Cherry.  (Klik!)
9. Purbomb – Track 2.
10. Barkmarket – Into the fear.  Dave Sardy kent u als producer van goed volk als Soulwax, Evil Superstars, Marilyn Manson en Oasis. In de tijd wilde hij ook al eens zelf een liedje componeren. (Klik!)
11. Robert Wyatt – Blues in Bob minor. Meneer Wyatt herinterpreteert Subterranean homesick blues van die andere Robert. Dat mag want die andere Robert is zo seniel dat hij optreedt met Mark Knopfler. (Klik!)
12. Lonnie Donegan - Does your chewing gum lose its flavour (on the bedpost overnight?). Good clean fun uit de tijd van toen! (Klik!)
13. Chuck Jackson – Are you lonely for me baby.
14. Eli "Paperboy” Reed – Explosion. Waren alle terroristische aanslagen maar zo vrolijk. (Klik!)
15. Paul Anka – Jump. Als Paul Anka "spring" zegt, vraag jij hoe hoog, gesnopen? (Klik!)
16. Gorillaz – Seattle yodel. Een geinig intermezzo. (Klik!)
17. Dwarves – Nobody likes me. Iedereen heeft daar een goede reden voor. (Klik!)
18. Sonic Youth – Providence. Ik schrok toch ook een beetje van het nieuws van Thurston Moore en Kim Gordon gaan scheiden. Wie denken ze wel dat ze zijn, mijn ouders? (Klik!)
19. Joey Ramone – What a wonderfull world. Afscheid volgens een Ramone. (Klik!)
20. Triggerfinger – Ik mis je zo. Afscheid volgens Will Tura. (Klik!)
21. Neil Young – Tonight’s the night, pt.2. Afscheid volgens Neil Young. (Klik!)

Tot volgende week! (Afscheid volgens Geert Simonis.)

Op Google heb je een probleem

Ik ben een fan van woorden en daar schaam ik mij niet voor. Wel ben ik tot het besef gekomen dat woorden alleen de wereld niet zullen redden. Woorden alleen schieten qua sex appeal al eens te kort. Daarom verwerk ik sinds een klein jaar steeds meer visuele elementen in mijn literair aangemodder.

Waarom staan er anders afbeeldingen in kranten? Ook in "mijn" krant stonden er vorig jaar afbeeldingen. Foto's, tekeningen, grafieken: ge noemt het en we hebben het gepubliceerd. De verantwoordelijke daarvoor was Sophie. Toen het jaar erop zat, liet zij België achter zich en trok op Erasmus naar Frankrijk omdat het leven daar beter is. Bij wijze van afscheidscadeau heb ik haar een mixtape gebrand: vitrioolconcerto. Crappy woordspelingen zijn mijn lust en mijn leven.

De cover art is van James Ensor. Volledig beluisteren kan hier.

1. Nick Cave & the Bad Seeds - Do you love me? Le beau Serge Simonart over dit lied: Nick Cave is de enige man ter wereld die "Do you love me?" als een dreigement kan laten klinken. Ik parafraseer maar dat wil niet zeggen dat ik lieg. (Klik!)
2. Two Russian Cowboys - One string song. Een leuke workshop in minimalisme. Zelf weiger ik hardnekkig er lessen uit te trekken.
3. Wire - Brazil. Ik heb afgelopen week wel twee keer in De Standaard gelezen dat Brazilië een gans hip land is  geworden in arty farty milieus. (Klik!)
4. The Jam - All around the world. Die arty farty milieus vind je inderdaad overal ter wereld. (Klik!)
5. Patti Smith - Spell. Patti doet schone dingen met een flarde beat poetry van Allen Ginsberg. Patti zakt eind deze maand af naar Hasselt maar mij ga je daar niet vinden. De film Howl over Allen zakt deze maand af naar Cinema Zed. Tref ik u in het rode pluche? (Klik!)
6. Billy Bob Thornton  - Pieces of a man, pt. 2. Geen idee uit hoeveel stukken een man in totaal bestaat.
7. Neil Young  - Out  on the weekend. Het eerste lied van Harvest, een plaat die ik ondertussen al bijna tien jaar in mijn hart meedraag. In een pretentieuze bui heb ik ooit geponeerd dat Harvest bestaat uit vrolijke melodiën gespeeld op een droef klinkend instrumentarium. Op die manier past hij zich aan aan de mood van de luisteraar. Op een mooie zomerdag is Harvest een optimistisch schijfje. Op andere moment is het de ideale soundtrack om een potje te huilen op de vloer. (Klik!)
8. Johnny Cash & Joni Mitchell - Girl from the north country. Johnny heeft Bob Dylan niet eens nodig om indrukwekkende duetten te zingen van dit lied. (Klik!)
9. John Parish featuring Goldfrap - Pretty baby. Uit de soundtrack van Rosie van Patrice Toye. (Klik!)
10. The Cheers - Black denim trousers. Ik ben een dandy in hart, nieren en andere organen. Nee wacht, dat was iemand anders. (Klik!)
11. John Leyton - Johnny remember me. Voor de duidelijkheid: de man vraagt niet aan zichzelf dat hij zich niet vergeet. (Klik!)
12. We've Got A Fuzzbox And We're Gonna Use It - Console me. De leuke groepsnaam doch weinig praktische groepsnaam werd later ingekort tot Fuzzbox. (Klik!)
13. The Screamers - Peer pressure. Over peer pressure kan ik een aardig woordje meespreken, ik kom namelijk uit Peer. (Klik!)
14. The Sore Losers - Silver seas. Een beleefde mokerslag, zo zijn die Limburgers wel. Ik mag dat zeggen, ik ben er zelf één. (Klik! Voor mijn eigen crappy filmpje van dit lied: klik!)
15. Syl Johnson - Take me to the river. Een net iets vettigere versie van een lied dat u hopelijk al kent. (Klik!)
16. De Nieuwe Snaar - René Magrite. Heden heb ik geen enkel idee waarom ik destijds zo verdraagzaam was jegens De Nieuwe Snaar.
17. Captain Beefheart & his Magic Band - Dali's car. To do list: een gedicht schrijven getitel Beefhearts auto. Of beter nog: Beefhearts voiture. (Klik!)
18. Steve Martin - King Tut. Een geschiedenislesje over Toetanchamon. (Klik!)
19. Nick Cave & the Bad Seeds - Do you love me? (part 2). Het einde is het begin is het einde is het begin. (Klik!)

Sophie over vitrioolconcerto: "Hoewel ik er telkens een beetje melancholisch van wordt, heeft het een plaatsje veroverd in mijn 'kritisch kleine' collectie. Vooral Syl Johnson viel in de smaak. Na wat YouTube bleek dat ik de man al wat kende van o.a. Take me to the river. Sloot aan bij BB King, die hier in huis regelmatig regenachtige namiddagen als deze opluistert. Daarnaast ook wel het duet van John Parish en Goldfrap. En Nick Cave blijft een ontdekking na O' Children. Ik ben op muziek vlak dat cliché die de nummers wel kent, maar nooit bij naam of uitvoerder. Oh ja, mijn 'kleine zus' vond vooral King Tut 'leuk'."

Kreeg ik maar van iedereen zo'n onderbouwde evaluatie. Nabesprekingen zijn belangrijk.

Zien we malkander volgende week hier terug?

Kerkhofleverancier

Als apostel ben ik een hobbyist, een zondagsvisser van mensen. Toen ik begin vorig jaar mensen sprokkelde om de Veto vol te schrijven, diende Lucas zich aan. Tijdens het cafémoment na de infosessie vroeg hij om straffe verhalen uit de studentenjournalistiek. Dus ik vertelde hoe ik Elvis Peeters had ondervraagd in het station van Leuven, elk woord een seconde dichter bij het vertrek van zijn laatste trein.

Vandaag is die kleine Lucas van toen een grote redacteur internationaal bij diezelfde gazet. Dat is gepast, hij is immers een Nederlander, een Noorderbuur. Toen hij jarig was kreeg hij van mij een mixtape: Dit is het resultaat, dit is het elektrisch veld. Tussen praten in mijn slaap en nachtlawaai door had ik een tracklist bijeen gemompeld. Zonder duidelijke reden heb ik gekozen voor een zo goed als volledig Nederlandstalig schijfje.

Het artwork heb ik geleend bij Eva Mouton maar dat mocht van haar dus dat is niet illegaal. Volledig beluisteren kan hier.

1. The Sedan Vault - Cockney krasherz. The poor man's Mars Volta - maar zeg dat zeker niet hardop - met aan de vocalen Arno Hintjens in het Oostends.
2. Arno - Oh God (we worden ollemoale zot). Al iets minder Oostends maar nog steeds geen zuiver Nederlands. Uit de soundtrack van Moeder, waarom leven wij?
3. Gorki - De sluiswacht. Een vertaling van Jacques Brel. (Klik!)
4. Arbeid Adelt! - Roodborstje. Een kinderliedje voor jongens met een Peter Pancomplex.
5. Senne Guns - De nagelstudio. In de vroege 21e eeuw liet mijn moeder haar nagels doen in Houthalen-Helchteren. Achteraf gingen we in de McDonalds eten en las ik de Lou Reed-biografie van Victor Bockris.
6. The Gantwerp Rappers - Poopeloo. Nederlandstalige rap uit de jaren tachtig. (Klik!)
7. Sint Andries MC's - Represent 2000 Antwaarpe. Nederlandstalige rap uit de jaren negentig. Aan u om te vergelijken. (Klik!)
8. Stijn - Wiezeddegij. Dit zou ik precies geen rap noemen maar het leunt er wel bij aan. (Klik!)
9. Skeft - Roodkapje. Een verwoestende breakcoretrack over een sprookje.
10. Herman Van Veen - Spinvis op de radio. De aangekondigde terugkeer van Spinvis maakt mij springerig als een jong hondje op de Olympische Spelen.
11. Drs. P - Jubelzang. Als Lucas jarig is, valt er altijd wat te vieren. (Klik!)
12. Louis Neefs - Martine. Ik las in de gazet dat zoon Günther een nieuwe plaat uit heeft. Hij zou beter het graf van zijn vader eens kuisen. (Klik!)
13. Jan De Wilde - Ik kan het, ma. Volgens mijn Window media player heet dit lied Ik kan het, pa. Gekke Windows media player.
14. De Nieuwe Snaar - De postbode. Inclusief subtiele knipoog naar Een vrolijk lentelied van de eerder vermelde Jan De Wilde.
15. Raymond Van Het Groenewoud - Onze nieuwe single. Weinig subtiele reclame maar enorm aanstekelijke reclame.
16. Marvelas Something - Strandfeest. Prettig gestoorde Gentenaren bouwen een strandfeestje met als thema Het Bos. Ik ga als struik en gij?
17. Monza - De stad kan zo koud zijn (live). Opgenomen in mijn aanwezigheid.
18. De Mens - Bijna (live). Opgenomen in mijn afwezigheid. Bleek probleemloos te lukken.