maandag 31 januari 2011

Ronald janssen farmaceutica

Een wijs man bezwoer mij ooit dat de bedoeling van beffen niet is dat je het schoon likt. Die wijze man was niet Kapitein Haeck. Kapitein Haeck is wel mijn redacteur student. Hij heeft mij bijgestaan doorheen menige gewelddadige ejaculatie.

De man was jarig en kreeg van mij een mixtape: my intentions are crack.



De cover is een poster uit de Russische Burgeroorlog. Het doelwit is Leon Trotski, die toen het Rode Leger leidde.
  1. Wavves - Intro goth. Een rommelig begin maar daarna wordt het cd'tje beter. (Klik!)
  2. Beck - MTV makes me want to smoke crack. Dat er een tijd is geweest dat MTV liederen van meneer Beckmans de wereld in stuurde, bedekken we met twee mantels der liefde. (Klik!)
  3. Eric Vloeimans - Images of Washington. Een jazzke uit Nederland, u bent gewaarschuwd. (Klik!)
  4. Dexter Gordon Quartet - Cheesecake. Mokkel kan hele goede kaastaart maken maar daar krijgt ge geen stukske van. (Klik!)
  5. Big Bill Broonzy - Unemployment stomp. When you're unemployed, there's no vacation. (Klik!)
  6. Humphrey Lyttleton - Bad penny blues. Later creatief gestolen door Paul McCartney voor Lady Madonna. (Klik!)
  7. Craig Armstrong - Morning breaks. Een pianoversie van een teder melodieken dat Craig schreef voor Romeo + Juliet van Baz Luhrman. Toen ik die film voor het eerst zag, heb ik een hele tijd niets anders dan sonnetten geschreven. Verschrikkelijke sonnetten. Binnenkort op WikiLeaks! (Klik!)
  8. Rudy Trouvé Sextet - Heavy metal. Der Rudy vertelt over zijn jeugd. Opgelet: dit is geen heavy metal.
  9. The Who - Hall of the mountain king. De Wie tackelen een stukje uit Peer Gynt van Edvard Grieg. Het hoofdpersonage is een party animal dat de wereld rondreist. Drummer Keith Moon moet er iets van zichzelf in hebben herkend. (Klik!)
  10. Blue Cheer - Summertime blues. Sommige mensen zien deze cover als de oerknal van de heavy metal. Sommige mensen zouden wel eens gelijk kunnen hebben. (Klik!)
  11. Woofers & Tweeters - Love me do. Oftewel: een kinderboerderij covert Love me do. (Klik!)
  12. Dead Man Ray - Munchen. Ik heb Dead Man Ray nooit live gezien. Ik heb München nooit bezocht. Ik heb dit liedje nooit gehoord.
  13. Bo Diddley - Hey! Bo Diddley. Een van de vele liederen waarin Bo Diddley zichzelf uitgebreid namecheckt. Rust in vrede, Bo. (Klik!)
  14. Fifty Foot Combo - Zen guerilla. Er is ook een groep die Zen Guerilla heet maar die hebben geen liedje dat Fifty Foot Combo heet.
  15. Noblesse - Spitting at clouds. Een nobele bezigheid.
  16. Ikara Colt - Pop group. Een lijst met dingen die je niet kan doen als je zingt in een popgroepje. (Klik!)
  17. State Of Mine - Oldskool surfing hero. Olijke skatepunk uit Leuven en omstreken. (Klik!)
  18. Howlin' Wolf - I asked for water (she gave me gasoline). Water is beter voor de dorst maar benzine is beter voor de auto. (Klik!)
  19. Guided By Voices - Cheerleader coldfront. Een weerbericht maar dan anders. (Klik!)
  20. The Moe Greene Specials - Rain scene take 9. Ook een weerbericht maar dan anders. Filmische Americana op smaak gebracht met een scheutje surf.
  21. Vera Lynn - We'll meet again. Een song to say goodbye waarmee geallieerde soldaten afscheid namen van hun geliefde in de Tweede Wereldoorlog. In 2009 sukkelde een compilatiealbum van Vera naar nummer een in de Britse albumlijst. Ze was toen 92, een absoluut record. (Klik!)
  22. Johnny Cash - We'll meet again. Johnny Cash gebruikte diezelfde song to say goodbye om afscheid te nemen van het leven. (Klik!)
  23. Fiction - Afterhours. Het meest breekbare Velvet Underground-liedje ooit gebracht door een Tsjechische (?) Velvet Underground-covergroep. Persoonlijk gekocht in Praag. Het was februari en we moesten door een meter sneeuw waden. Een meisje had mij naar daar gelokt met de belofte dat het er lente zou zijn. Moraal? Vertrouw nooit een vrouw of een Jood.

maandag 24 januari 2011

The first ever live television picture

Uiteindelijk heeft alles met koken te maken. Ik durf mezelf geen kok te noemen. Daarvoor deed mijn moeder het te moeilijk lijken. Wel ken ik anderhalf recept - de spaghettisaus en de croque monsieur - goed genoeg om naar eigen goeddunken mee te freewheelen.

Maar dat is nu en toen was toen. Toen had ik geen croque monsieuraliser. Toen maakte ik zelden spaghettisaus. In plaats frequenteerde ik de Alma meer dan de gemiddelde student. Een prima plek om gericht te zeveren over Nietzsche, om doelloos te filosoferen over Shakira.

Wie ooit geflyerd heeft, weigert van zijn leven geen flyer meer. Die dag, die grote dag, die verre dag stapte ik de Alma binnen. Groot was mijn verbazing toen de flyeraar mij een papiertje gaf én mij aansprak. Verbouwereerd als een net van zijn paard gedonderde Saulus krabbelde ik recht. Hier beleefde ik mijn emotionele dieptepunt en wedergeboorte.

Die man was Alexander. Maar dat was toen en nu is nu. Die man heb ik nu een cd'tje gegeven: Ik droom in mijn slaap van een stuk gegrild vlees. Uiteindelijk heeft alles met koken te maken.



Het meisje De mevrouw op de hoes is Britney Spears.
  1. Seth Troxler - Intro amb 1. Het aperitiefje zo u wil.
  2. Stardust - Music sounds better with you. De ene helft van Daft Punk maakt ook in zijn vrije tijd puik dansvloervoer. (Klik!)
  3. Dan Le Sac Vs Scroobius Pip - Five minutes. De schakelaar van Pip zit vast in de modus miserie en Italiaans neorealisme. (Klik!)
  4. Prince - My name is Prince. Eerst roep je luid en duidelijk je naam. Vervolgens verander je die naam in een symbool. (Klik!)
  5. Roy Orbison - Advertisement Overton Park Shell concert. (Klik!)
  6. Richie Valens - Dooby dooby wah. De titelfrase is code voor I love you. (Klik!)
  7. Bo Diddley - Say man. Bo en zijn percussionist Jerome Green maken elkaar vrolijk uit voor het vuil van de straat. (Klik!)
  8. Q65 - The life I live. The Beatles en hun paladijnen, dat noemden we vroeger Merseybeat. Na-apende Nederlanders, dat noemden we vroeger Nederbiet. Q65 kwam uit Den Haag. Den Haag, dat noemden we vroeger het Nederlandse Liverpool. Nog vragen? (Klik!)
  9. Suzi Quatro - Can the can. (Klik!)
  10. Bikini Kill - Rebel girl. Boze meisjes met een elektrische gitaar, dat noemen we riot grrrl. Ik moet altijd opzoeken hoeveel r'en er in grrrl gaan. (Klik! Als u net iets meer tijd heeft dan raad ik u van harte dit filmpje aan waarin frontjuffer Kathleen Hanna over haar leven, haar muziek en haar Kurt Cobain tatert.)
  11. Christiaan Hof - Dit lichaam luistert niet. Achteraf omschreef Alexander het als "een knóért van een guilty pleasure voor me." Ik sprak hem niet tegen, ik ben een beleefde jongen. (Klik!)
  12. Klein Orkest - Laat mij maar alleen. Laat mij vooral niet alleen. Ik ga dood van stilte en mijn cd-speler is kapot. (Klik!)
  13. Fun Boy Three & Bananarama - It ain't what you do, it's the way that you do it. Een oud jazzke wordt in een luchtig skajasje gehesen. (Klik!)
  14. The Baseballs - Hot n cold. Beeld u in dat Katy Perry een zestienjarige bakvis is in 1959. (Klik!)
  15. Nikki Giovanni - Ego tripping. Poëzie. (Klik!)
  16. Pace Won - Crips, bloods and pimps. Een speels hopje. (Klik!)
  17. Pexbaa - Poscoce. Weird Brazilian shit maar dan niet op de kale poesjes-manier.
  18. Kloot Per W - I'm a believer. Toppie huisvlijt!
  19. Anita Ward - Ring my bell. Een discoklassieker die eindeloos voortdendert en dat niet eens zo slecht doet. (Klik!)
Vanavond staat er spaghetti op het menu. Alexander is uitgenodigd. Uiteindelijk heeft alles met eten te maken.

maandag 17 januari 2011

I'm talking to you as a friend, Joe

Niet alleen het (hoge) taalverbruik, maar ook de wijze waarop je blogt, kan nadelig zijn voor de gezondheid en het milieu. Ongetwijfeld is Geert Simonis de zwakste van alle webgebruikers. Vandaar ook dat de wetgever hem hier een speciale bescherming toekent.

Welkom in mijn beschutte webplaats, y'all!

Dokter Bas is een fenomeen. Als je hem door Leuven ziet banjeren in een warme jas uit de stock Américain, zou je nooit zeggen dat hij een van de meest gevierde fotografen van zijn generatie is. Dokter Bas is nauwelijks 22 jaar oud maar heeft al twee Pulitzerprijzen op zijn palmares staan. Hij laat het succes niet aan zijn hart komen of naar zijn hoofd stijgen.

Dokter Bas zijn lief is mijn redactrice Cultuur. Ze vond dat zijn muzieksmaak te wensen overliet. Of ik hem even wilde bijscholen. Dat wilde ik wel. De cursus heet I like food, I like shoes en is te kennen voor het examen.


  1. Eminem - Intro. (Klik!)
  2. MC Luscious - Boom! I got your boyfriend (radio version). Als ik ooit iemand kidnap dan stuur ik dit lied naar zijn vrouw als eis om losgeld. Ik zit vol plannen, het een nog van de pot gerukter dan het ander. (Klik!)
  3. JJ Fad - Supersonic. Luister heel goed naar dit liedje, lieve luisteraar en besef waar Fergie de mosterd voor Fergalicious heeft gestolen. Een slecht geschoren man omschreef mij ooit als Geertalicious. De anekdote zal ik u besparen. (Klik!)
  4. Pink Floyd - Animals radio advertisement. Volgens E.S. Turner is reclame "the whip which hustles humanity up the road to the Better Mousetrap." Ik spreek de man niet tegen. (Klik!)
  5. Elvis Costello - Less than zero (Vegas version / live). De eerste regel van Less than zero is "Calling Mr. Oswald with the swastika tattoo." De meneer Oswald waarvan sprake is Oswald Mosley. In de jaren dertig was hij de leider van de British Union of Fascists. Zeg maar de Britse Léon Degrelle maar dan zonder Oostfront of Maurice De Wilde. Natuurlijk werd de meneer Oswald uit de tekst in de Ustated Nites vereenzelvigd met Lee Harvey Oswald. Meneer Costello bediende zijn publiek op hun wenken en paste zijn woorden aan voor de Nieuwe Wereld.
  6. Enablers - Pauly's day in cinema. De laatste keer dat ik naar de cinema ben geweest heb ik Tamara Drewe van Stephen Frears gezien. Leuk filmpje maar weinig memorabel. Ongelogen. (Klik! De trailer van Tamara Drewe vindt u hier.)
  7. Devo - Here to go (go mix version). Het leukste aan Devo vind ik dat ze een Christian rock-nevenproject hebben dat Dove heet. (Klik!)
  8. Cornelius - I hate hate. Don't we all? (Klik!)
  9. Mastodon - Circle of cysquatch. Een cysquatch is een Bigfoot met maar één oog die in de toekomst kan kijken. Verzamel er zo een paar, zet hen in een kringetje en laat hen voorspellen wanneer we een nieuwe regering hebben. (Klik!)
  10. Mogwai - Hunted by a freak (BBC session). In den oorlog luisteren wij vaak naar de BBC. Maar dat moest stiekem gebeuren, eh Frank, niemand mocht dat weten. (Klik!)
  11. Kloot Per W - Relations (between people). Ik heb relaties met veel mensen. Een belachelijk laag percentage daarvan is seksjuweel getint. Mijn relatie met Dokter Bas bijvoorbeeld is louter platonisch.
  12. The Cinematic Orchestra - Yoyo waltz. De dag dat The Man de jojo heruitvond als de yoyo is er iets in mij gebroken.
  13. Jimmy Smith - The sunny side of the street. Dat is de straatkant waar San F. Yezerskiy niet woont.
  14. Glasvegas - Stabbed. Over de gevaren van twistgesprekken in de aanwezigheid van een mes. "No cavalry could ever save me / I'm gonna get stabbed." (Klik!)
  15. Hellosinnation - Paarse alligator. Even weird als het klinkt, geloof me.
  16. Noisettes - Never forget you. Met een naam als Shingai Shoniwa zal ik mevrouw de zangeres ook niet snel vergeten. (Klik!)
  17. Jimmy Frey - Zo mooi, zo blond en zo alleen. In het echt is dit lied minstens drie keer beter dan in uw hokjesdenkend hoofdje. (Klik!)
  18. Ray Charles - Cincinnati kid. Voor Cincinnati Cincinnati heette, heette Cincinnati Losantiville. Gaat ge mee naar Losantiville kermis? (Klik!)
  19. Noordkaap - Feestfanfare. Een dorpsfanfare die zich als een bende uitgelaten Kozakken op Arme Joe van Will Tura stort.

Achteraf gezien veel ideeën maar weinig richting. Laat mij allemaal gerust. Ik zal het nooit meer doen, Dokter Bas. Ik ga herbronnen bij Luc Versteylen.

maandag 10 januari 2011

It's Presley's act, we've all knicked it

Kom kinders, verzamel u rond de tafel. Aanhoor mijn spannend verhaal over popmuziek, Het Leven Zelve en verraad.

Liesbeth is de zus van het meisje dat ik een kopstoot gaf. Die legende is verdwenen onder stof waartegen geen zuiger is opgewassen. Ze was jarig. Liesbeth, niet de zus met de hersenschudding. Alle meisjes worden ouder.

Ik fixte haar een cd'tje: Genuine negro jizz. Een fijne woordspeling al zeg ik het zelf. Ik moet zo'n dingen altijd zelf zeggen.

Liesbeths reactie: "U hebbe de eer de bezorger geweest te zijn van mijn eerste post op dit adres." Ze was toen net verhuisd. Grammatica is niet haar beste vriend.

Ook Liesbeths reactie: "Had jij niet nog een avondje zuipen van mij te goed?" Dat had ik. Dat heb ik nog altijd. Zaterdag heb ik wel een lekker stukje vlaai van haar gekregen.

Genoeg gezeverd, nu een discours!
  1. Dizzy Gillespie & Charlie Parker - Intro. Ook negers moeten zich opwarmen. Anders slaat de kou hen om het hart.
  2. The Roots - Act won (things fall apart). Stiekem een tweede intro maar houd het stil. (Klik!)
  3. Slade - Mama weer all crazee now. Waar ik vandaan kom, sla je een persoonlijke tip van Jan Demol niet in de wind. (Klik!)
  4. Descendents - Everything sux. Dit jaar op Groezrock. Voor het eerst sinds mensenheugenis overweeg ik naar Groezrock te gaan. De beste geschiedenis schrijf je uiteindelijk zelf. (Klik!)
  5. Battles - Ip-2.
  6. Butthole Surfers - Weber. Een flard waanzin, een geschifte splinter. (Klik!)
  7. Little Walter - Boom, boom out go the lights. De Jimi Hendrix van de mondharmonica hult zich in duisternis, in duisternis, in niets dan duisternis. (Klik!)
  8. Torre Florim & Roos Rebergen - Stap voor stap. Zo komen ze er ook. (Klik!)
  9. The Band - Up on Cripple Creek. "Up on Cripple Creek, she sends me / If I spring a leak, she mends me/ I don't have to speak, she defends me." Verklaar mij gek maar ik vind dat grote poëzie. (Klik!)
  10. Yo La Tengo - From a motel 6. De titel knipoogt naar Dylan, het lied knipoogt naar uw hart. (Klik!)
  11. The Brian Jonestown Massacre - Stolen. Een kort akoestisch liedje om te bewijze dat het niet altijd wilde jams moeten zijn die uren in de wind stinken naar de jaren zestig. (Klik!)
  12. De Anale Fase - Waar zijn alle meisjes heen? Hoogstwaarschijnlijk naar de solden. Geen schoenwinkel is nog veilig.
  13. Nas - Halftime. Ecce Nas. Zie daar: Nas. 's Mans eerste single. Binnen door de grote poort. Opgesloten in ons leven. (Klik!)
  14. Dan Le Sac Vs. Scroobius Pip - Great Britain. "I dunno if I love or hate Britain." Een twijfel die Liesbeth vreemd is. Zij houdt van Groot-Brittannië en het Gemenebest. Anglofilie heet dat, geloof ik. Klinkt als een geslachtsziekte. Tally-ho! (Klik!)
  15. Aroma Di Amore - Mot. Ik meen mij te herinneren dat Liesbeth het niet zo heeft op de stem van Elvis Peeters. Dit lied zal haar niet tot inkeer hebben gebracht.
  16. Helmet - Role model. Wie zal mijn rolmodel zijn nu mijn rolmodel dood is? (Klik!)
  17. The Love Subsitutes - The sad mathrocker. Beste. Titel. Aller. Tijden. (Klik! Niet. Het. Beste. Filmpje. Aller. Tijden.)
  18. Jeff Parker - Istanbul. Een jazzke, ja toch?
  19. The Upsetters - Return of Django. Ik vermoed dat dit in de late jaren negentig in een reclame is gebruikt maar ik kan dat vermoeden niet staven. De Django die terugkeert, is het titelpersonage van een spaghettiwestern uit 1966. Django wordt daarin gespeeld door Franco Nero. Franco Nero, veel cooler kan een naam niet worden. (Klik!)
  20. The New Holidays - Maybe so, maybe no. Oude soul die onlangs een tweede leven kreeg van Mayor Hawthorne. (Klik!)
  21. Gilbert Bécaud - Nathalie. Ik ken heel weinig Franstalige muziek. Hoe meer ik dit lied hoor, hoe minder ik mij dat aantrek. (Klik!)

maandag 3 januari 2011

You're the fucking king snake, you're a low-down cold-blooded evil junkyard nigger

Er zijn mensen die heel mijn mixtape madness-odyssee links laten liggen. Ik geef hen geen ongelijk. Anderen waaien af en toe binnen, nuttigen hier en daar een lijntje tekst en beluisteren misschien zelfs occasioneel een liedje. Dan zijn er nog mensen met een hart dat klopt voor muziek. Zij volgen dit project op de voet en vertalen hun appreciatie in complimentjes.

Gijz is iemand van de laatste categorie. Onze paden hebben slechts eenmaal gekruist. Een grote barbecue onder een dronken boom of omgekeerd. Als dank voor zijn steun aan mijn project fixte ik hem een cd'tje. Werkt dat Mattheüsprincipe zo of heb ik de Bijbel verkeerd gelezen?

Blue white velvet underground revolver heet het beestje. Achteraf gezien zijn zowel de titel als het hoesje veel te druk. Waarom besef ik nooit op het moment zelf dat less more is? Aan de tracklisting valt duidelijk te merken dat ik destijds volop in mijn jazzmaand zat. Goede tijden, Johan, goede tijden.
  1. Miles Davis - Simphony Sid introduction. Eind jaren veertig, New York. Bebop tierde welig en Miles Davis was de piepjonge rechterhand van Charlie Parker. In zijn hart hoorde hij een ander geluid, een zachter geluid. Met acht bondgenoten achtervolgde hij het in middernachtelijke sessies in de Royal Roost. Het was de geboorte van de cool en dit is de introductie.
  2. Glenn Miller - Bugle call rag. Bugle als in: de trompet die elke ochtend de reveille blaast in het leger. Rag als in: Ik ben Glenn Miller en als ik uit die hondsirritante wake up call een liedje wil brouwen dan doe ik dat gewoon. (Klik!)
  3. Charlie Parker Quintet - Bloomdido. Charlie Parker en Dizzie Gillespie waren zo'n beetje de Tom Barman en de Stef Kamil Carlens van de bebop. Wanneer zij samenwerkten, zweefde magie door de lucht als pollen in de zomer. De metafoor zit een beetje fout, Tom Barman zat namelijk niet in Zita Swoon. Dat heb je dus wel bij Bird en Diz. Parker speelde in de groep van Gillespie en vice versa zoals hier. Dit was hun laatste samenwerking in de studio. (Klik!)
  4. The Cinematic Orchestra - Postlude. Het grensgebied tussen jazz en elektronica. Uit de heren hun soundtrack voor Man with a movie camera van Dziga Vertov. (Klik!)
  5. Jeff Parker - Mannerisms. Geen familie van Charlie, wel de gitarist van Tortoise. Klinkt als Tortoise op dieet én in een heel gefocuste bui. Ik zou dringend op dieet moeten. De feestdagen, weet u.
  6. Duke Pearson - Byrds fly high. Een hennig geslaagde mashup van Lefto.
  7. Us3 - Cruisin'. Goddank geen cover van Sioen. (Klik!)
  8. Rhoda Scott - Thank you (falettin me be mice elf agin). Een cover van Sly & the Family Stone, een perfecte balans tussen jazz en funk.
  9. Nina Simone - Don't let me be misunderstood. Vroeger dacht ik dat dit een liedje van Elvis Costello was. Tegenwoordig weet ik beter. (Klik!)
  10. Billie Holiday - Me, myself & I. Geschreven door Irving Gordon die ook tekende voor Unforgettable van Nat King Cole. (Klik!)
  11. Cab Calloway - Kickin' the gong around. Een hele stiekeme metafoor voor het gebruik van opium. Als ik mij niet vergis, heet dat opium schuiven. Wat er precies geschoven moet worden, ontgaat mij als een met jam ingesmeerd biggetje. (Klik!)
  12. Slim Gaillard & His Orchestra - Slim's jam. De hofnar van de jazz, de Ol' Dirty Bastard van de bebop. Zijn improvisaties zijn grotere poëzie dan ik ooit kan pennen. Horen is geloven. (Klik!)
  13. Illinois Jacquet & His Orchestra - Spanish boots. Als ik later groot ben, wil ik ook een His Orchestra.
  14. Chris Minh Doky - Tossed salad & scrambled eggs. 's Mans vreemde naam is te danken aan zijn half-Vietnamese, half-Deense genen. Ik durf er mijn hand niet voor in het vuur te steken dat dit de tune van Frasier is.
  15. Jackie McLean - Soul. Bezield maar nergens zielig.
  16. Trijntje Oosterhuis - All of me. Een Hollandse chick die zich aan übergladde vocale jazz waagt. Hoe glad, vraagt u? Ze doet al eens een duetje met - horresco referens - Marco Borsato. In deze Billie Holiday-cover blijft Marco thuis. Het resultaat valt nog net mee. (Klik! Iemand heeft er eerst een minuut Amy Winehouse in gestoken.)